De weergoden hadden ons wat mooie dagen beloofd dus snel wat proviand gehaald en weer met de Orion op pad. Deze keer Tjonger richting Schoterzijl. We waren daar nog nooit geweest (althans niet over het water) en waren best wel nieuwsgierig.
Tevens konden we dan proberen om één van de ligplaatsen (Marrekrite) bij de Brandemeer te bemachtigen. Het is zo prachtig mooi daar, meer natuur kun je niet krijgen.
De foto’s met een A’tje zijn door Anke gemaakt en die met een H…….. juist ja.
paarden langs de Tjonger genieten van het goede leven.
De Staverse Jol is een vissersboot en werd vroeger op het Ijsselmeer gebruikt voor de ansjovis en haringvangst. Het is een schip zonder zwaarden en met een bolle romp, zodat de fijnmazige netten gemakkelijk aan boord konden worden getrokken.
Mooi plekje, het buurtschap Zevenbuurt aan de Tjonger
Het deel van de Tjonger tussen de Driesprong en Schoterzijl heeft een ondiepe west-oever, waar ook de talrijke meanders liggen, de ondiepe oever is aangegeven met prikken, wat een extra dimensie aan de vaarweg geeft.
Ter hoogte van Langelille veel mooie plekjes aan het water, schitterend om langs te varen.
Een hehle hoge brug
De schipper heel geconcentreerd aan een broodje.
Verscholen in ’t riet.
Aanloop van het haventje van Schoterzijl.
Mooie foto van Anke!
De Orion in het haventje, aan de “landzijde”van de sluis
Op de zeedijk een eetgelegenheid, ik dacht eerst dat het gewoon een patattent was, maar het blijkt een restaurant met uitstekende keuken te zijn.
Het sluisje is werkelijk heel fotogeniek. Vroeger gaf deze sluis toegang tot de Zuiderzee en moest in tijden van zwaar weer de stormvloed keren.
landschap richting Kuinre
Onderwerp gevonden voor een zwart/wit foto.
De schitterende natuur van het (de) Brandemeer
In de Tjonger bij de Brandemeer zijn maar twee aanlegsteigers van de Marrekrite. Meestal zijn alle plekjes daar bezet, maar deze keer hadden we geluk.
veel bloemen, heel veel bloemen.
Schipper en schipperske
Zo wil ik iedere ochtend wel wakker worden.
even de wildcam opgehaald, resultaat 0,0
Wie neemt er nou de reclamefolders mee van huis! Wij dus.
jaa, da’s mooi!! oud veensluisje in de Brandemeer
En och, die buurhond, wat een schat.
En daar is hij , de altijd fotogenieke zilverreiger
Amerikaanse windmotor.
tja, ik weet niet hoe het heet, maar mooi is het wèl.
Inmiddels ben ik er achter gekomen dat het koninginnekruid of leverkruid is. Enorm belangrijk voor insecten.
Reetjes in ’t veld langs de Tjonger
Anke is gek op Koeien 😉
Anke brengt ons thuis? een stukkie dan.
Herman Troost Weblog 